۱۳۸۷-۰۵-۲۱

سرآغاز سخن

بنام آفریدگار قلم


بنام او که هر چه هست از اوست
هر آنکه جانب اهل خدا نگه دارد خداش در همه حال از بلا نگه دارد
حدیث دوست نگویم مگر به حضرت دوست که آشنا ، سخن آشنا نگه دارد
دلا معاش چنان کن که گر بلغزد پای فرشته ات به دو دست دعا نگه دارد
مدتها بود که دلم می خواست نوشته های کم و زیادم را هر چند بی کیفیت و کمیت با دیگر دوستان و عزیزان همزبان مطرح کنم ،لذا این ایامی که بدور از همه مشغله ها و درگیریهای اداری و غیراداری مرسوم در ایران در آرامش کامل در مالزی مشغول به تحصیل هستم را بهترین زمان برای شروع این کار دیدم تا شاید اگر خدا توفیقی داد و عزیزی از سر عنایت و لطف از گوشه چشم به این دست نوشته های بی مایه ام نظری کرد و بازهم به مصداق الاکرام بالاتمام ، از مخزن علم و ادب و آموخته اش به آنها نظری داد ، من نیز بتوانم حکم و شکر شاگردی بجای آورم .
به هر حال اولین پست وبلاگ خوشبختانه و به لطف حضرت حق مصادف با ایام شادی بخش و میمون نیمه مبارک شعبان المعظم گردید و این تقارن منشاء انگیزه و روحیه مضاعفی شد تا در راهی که قدم گذاشته ام بیش از گذشته استوار گردم .
سعی خواهم کرد حداقل هفته ای یکبار مطالب وبلاگم را بروز کنم . از هر موضوعی که در عنوان وبلاگ نوشتم به فراخور زمان و مکان مطلبی خواهم نوشت .
الآن نزدیک به 8 ماه است که در مالزی زندگی میکنم و کمی از سختی درس و زندگی برایم کاسته شده و می توانم فرصت بیشتری برای وبلاگ داشته باشم .
از صمیم قلب امیدوارم دوستان عزیزی که به وبلاگ سر می زنند ، از نقطه نظرات ارزشمند خود مرا بی بهره ننمایند .
خدایا چنان کن سرانجام کار که تو خشنود باشی و ما رستگار